In de tijd dat er nog weinig mensen een achternaam hadden en ze het moesten doen met een patroniem waarvan er in hetzelfde dorp meerdere konden zijn, kregen veel mensen een toe- of bijnaam om hen van elkaar te kunnen onderscheiden. Hetzelfde komt ook voor bij gebouwen. Dit artikel gaat over De Broodkist in Oud-Alblas.
Willem Ormel is bouwhistoricus met een bouwkundige achtergrond. Hij is werkzaam bij Bureau Helsdingen in Vianen dat namens de Stichting Boerderij & Erf het bouwhistorisch onderzoek heeft uitgevoerd tijdens de vier weken van de sloop van de boerderij.
De boerderij behoort tot het type hallehuis, in grondvorm een rechthoekig gebouw waar mens en dier samen in één ruimte leven. In de loop van de tijd wordt het woongedeelte afgescheiden van de stal. Het belangrijkste onderdeel van dit soort gebouwen zijn de grote gebinten. De buitenmuren zijn nauwelijks van belang als draagconstructie. Zij kunnen dan ook gemakkelijk vervangen worden, erg praktisch als er een gedeelte beschadigd of vernield was door bijvoorbeeld een over-stroming. In een groot deel van Nederland zijn de boerderijen uit deze oervorm ontstaan. Door gebruik te maken van in de omgeving aanwezige materialen is de ontwikkeling in elke streek verschillend. In onze streek zijn de oudste bouwmaterialen hout en riet.
